Ervaringen met e-Health bij de Hogeschool van Amsterdam (HvA)

Wij kwamen niet zoveel verder dan een opdracht online zetten en jullie hebben natuurlijk een heel mooi platform om tussendoor contact te houden, dus naast dat je iets neerzet “offline” kan je studenten erbij houden door opdrachten te geven en filmpjes te laten zien: dat helpt enorm” (Michiel). 

Samen met de Hogeschool van Amsterdam (HvA) hebben we een tijdje geleden een training op maat gemaakt voor langstudeerders. Wij spraken Michiel Oudega (ontwikkelingspsycholoog) en Hadassa Kruithof (arbeids- en organisatiepsycholoog en ACT-coach) over hun ervaringen met e-Health. 

Hadassa werkt al 12 jaar bij de HvA als docent toegepast psychologie. Daarnaast is ze onderdeel van een team waarin kennis wordt ontwikkeld op het gebied van mentale gezondheid van jongeren. “En vanuit een onderzoekspositie ook vanuit de HvA, gericht op mentale gezondheid van jongeren, zijn we gestart met het project “acceptance and commitment therapy” om weer studiemotivatie aan te wakkeren bij studenten die te lang over hun studie doen en vertraagd zijn.” Michiel geeft les in jaar drie en vier, en doet daarbij ook veel rondom  stagebegeleiding en is samen met Hadassa begonnen met het toepassen van ACT-training binnen loopbaanbegeleiding. 

 

In korte tijd meer impact

De keuze en behoefte naar e-Health ontstond volgens Hadassa ook wel vanuit het idee te willen aansluiten bij jongeren, bij studenten die heel veel online zijn. Ook na intern onderzoek naar de beste mogelijkheden kwam naar voren dat blended care vaak goed aansloot bij de jongere doelgroep. “Dus wel studenten ook zien en het face-to-face contact behouden, maar ook een gedeelte online doen. En als je dat natuurlijk doet dan kan je in veel kortere tijd veel meer impact hebben, omdat ze gewoon ook een gedeelte zelfstandig kunnen doen en ze veel beter voorbereid komen in de bijeenkomsten.” Daar voegt Michiel ook het volgende aan toe: “Ik denk dat je als docent, trainer of als therapeut vaak wel op zoek bent naar manieren om niet alleen in dat contact moment iets te bewerkstelligen, maar dat iemand ook daarna nog doorgaat.” 

Samen kijken Michiel en Hadassa ook naar hoe ze de loopbaanbegeleiding kunnen inrichten om studenten te helpen zoveel mogelijk voortgang te boeken en een goede professional te worden op de arbeidsmarkt.”Een van die onderdelen om een goede professional te zijn op de arbeidsmarkt is ook wel veerkracht, dus dat je om leert gaan met tegenslagen. Dat is dan ook nog een invalshoek voor het toepassen van “acceptance and commitment therapy” in onze studentbegeleiding.”

 

Grote stappen vooruit

Er zijn geen percentages bekend maar er wordt intern vaak onderzoek gedaan naar de effectiviteit van de online trainingen vertelt Hadassa: “we houden interviews met de mensen die het gedaan hebben en we kijken ook – want het zijn vaak mensen in de laatste fase van hun studie – naar hoe het nu gaat met de studievoortgang. En op al die punten: dus meer aangehaakt zijn, gemotiveerder studeren of besluiten om stoppen, meer binding ervaren, daar allemaal zien we grote stappen vooruit”. 

Momenteel wordt de ACT-training bij acht opleidingen ingezet. Om te voorkomen dat studenten later afhaken van de behandeling is voor een selectieprocedure gekozen. Zowel op de website als via alle loopbaanbegeleiders wordt het programma onder de aandacht gebracht van studenten. Vervolgens kunnen zij zich aanmelden en komen ze op een wachtlijst terecht. Zodra iemand aan de beurt is wordt er contact opgenomen voor een intake, waar studenten een aantal vragen beantwoorden over hoe gemotiveerd ze zijn en of er niet teveel andere dingen spelen. Dan kan de student al een betere inschatting maken of zo’n online training zou passen of niet. “En daar is dus al commitment, dan vragen wij ook van gaan jullie het echt doen? Dan hebben we dus een selectie gehad en dan komen ze bij de bijeenkomst, waarin we uitleggen dat het blended is en eigenlijk hebben we op een gegeven moment ook besloten om een deel van die bijeenkomst te gebruiken om meteen online te gaan, dus om ze mee te nemen in de training. En dat werkt best wel goed”, aldus Michiel. 

 

Over de toekomst 

“Onderling chatten. Dat je iets zou kunnen maken waardoor je ook kan zien “hey, mijn groepsgenoten zijn ook online! Zodat studenten nog even in kleinere groepjes iets zouden kunnen uitwisselen”, geeft Hadassa door als verbeterpunt. Ook vertelt ze dat ze van langstuderende studenten vaak te horen krijgt: “hadden we dit niet in het eerste jaar of tweede jaar kunnen hebben?”, dus meer preventief. “Verder denk ik dat het hartstikke interessant is ook voor andere hogescholen om dit te gaan toepassen. Want het gaat aan de ene kant natuurlijk om studiemotivatie en vertraging voorkomen, maar het gaat uiteindelijk om die veerkrachtige professional.”